سپیده

سپیده

******************
سپیده

سپیده

******************

بهشتی در کانادا!!!!

باغ بوچارت (butchart) در جزیره ونکور کانادا و در فاصله‌ی ۲۱ کیلومتری از شهر ویکتوریا واقع شده و سال تأسیس آن به ۱۹۰۴ میلادی می‌رسد. یک باغ کاملاً رؤیایی با حدود ۲۰ هکتار وسعت که حقیقتاً میتوان آنرا شاهکار معماری سبز نامید.

از این باغ پرشکوه و بی‌مانند سالانه بیش از یک میلیون نفر بازدید می‌کنند و دولت کانادا همزمان با یکصدمین سال تولد این باغ بهشتی، آن را به عنوان یک سند ملی، تاریخی به ثبت رساند.

خانم و آقای بوچارت در بیش از یکصد سال پیش کاربری کارخانه سیمان خود را به زیباترین باغ جهان تغییر دادند.

لازم به یاد آوری است که اکثر کشور های جهان حتی مناطقی بسیار دور و کم بنیه (از نظر تاریخی و اجتماعی) هم در این مجموعه باغی نمونه از سرزمین خودشان را دارند و در ابتدای ورودی باغ؛ پرچم کشور آنها بر سر در قرار داده شده اما نام و نشانی از ایران که زیباترین باغها با خصوصیات و مشخصات خودش را در طول تاریخ داشته نیست.

اگر انسان بخواهد می‌تواند بزرگترین و زیباترین شعر را در ستایش طبیعت بیافریند، باغ بوچارت یکی از سحرانگیز‌ترین سازه‌های بشری در ستایش طبیعت است.

 

سخن هایی از دکتر شریعتی

دیروز همسایه ام از گرسنگی مرد ، در عزایش گوسفندها سربریدند

 

از خداوند چیزی برایت میخواهم که جز خدا در باور هیچکس نگنجد!

 

در بیکرانه زندگی دو چیز افسونم کرد ، آبی آسمان که می بینم و میدانم نیست و خدایی که نمی بینم و میدانم که هست..

 

روزگاریست که شیطان فریاد می زند: آدم پیدا کنید! سجده خواهم کرد.

 

در دردها دوست را خبر نکردن ، خود نوعی عشق ورزیدن است!

 

گاهی گمان نمیکنی ولی میشود ، گاهی نمی شود که نمی شود! گاهی هزار دوره دعا بی اجابتست! گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود! گاهی گدای گدایی و بخت یار نیست! گاهی تمام شهر گدای تو می شود!!!

 

ساعتها را بگذارید بخوابند! بیهوده زیستن را نیاز به شمردن نیست.

 

مشکلات انسانهای بزرگ را متعالی می سازد و انسانهای کوچک را متلاشی.

 


ادامه مطلب ...

نظر=عکس هایی از جهنم روی زمین

!!!اگه عکس های جهنم زمینی را دوستدارید ببینید نظر بزارید تا عکس را بزارم!!!!!

درب جهنم روی زمین!!!!

محل که در نزدیکی شهر کوچک درواز در ازبکستان قرار دارد، توسط افراد محلی "در جهنم" خوانده می شود. داستان در جهنم به 35 سال قبل برمی گردد: هنگامیکه زمین شناسان در جستجوی گاز حفاری می کردند، به حفره ای زیر زمینی رسیدند که بسیار بزرگ بود و همه تجهیزیت حفاری و چادرهای کاوشگران را در خود فرو برد. از آنجایی که حفره را گاز پر کرده بود، کسی جرات رفتن به عمق غار را پیدا نکرد و آنان حفره را آتش زدند تا از انتشار گازهای سمی جلوگیری کنند. از آن زمان، این حفره برای 35 سال است که بدون وقفه می سوزد.